چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

طراحی و سبک
طراحی فیکور و اندام در طراحی لباس گام به گام:

چگونه یک فیگور مد در طراحی لباس را مرحله مرحله رسم کنیم؟

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

کشیدن فیگورهای مد اولین گام برای جان بخشیدن به طرح هاست. و رعایت اصول درست طراحی اندام در طراحی لباس مهم میباشد .چرا که اصول رعایت شده باعث میشود شما طرح لباس خود را باتوجه به تناسب درست اندامی طراحی کنید وشما باید بدانید اول از همه شناخت اندام ،اولین ومهم ترین قدم در طراحی لباس است که شما باید بر اثر آن طراحی کنید.

فیگورهای مد به عنوان الگوی چشم انداز یک طراح مد عمل می کنند. از طرح‌های فیگورهای ایستاده روبه برو گرفته گرفته تا تصاویر سه‌بعدی و سه رخ ، فیگورهای مد کمک می‌کنند تا استعداد و احساسات ،استایل ها را بهتر نشان دهید و طراحی لباس شما باتوجه به آن اندام ها انجام شود.

طراحی مد چیست؟

FASHION FIGURE

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟ مبانی و اصول طراحی اندام (طراحی فیگور)

هیچ قانون سخت و سریعی در تصویرسازی مد وجود ندارد. هر تصویرگر قوانین خود را بر اساس ترجیحات شخصی (امضا و قلم خود)تعیین می کند. اما تصویرسازی مد کلاسیک به عنوان تصویری در نظر گرفته می شود که در آن نسبت های شکل با اندازه ۹ سر تعیین می شود.

بیایید در مورد آن بیشتر بدانیم.

محتوا

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

۱٫تناسبات اندامی
۲٫تناسبات اندامی فیگور روبرو نمای جفت پا
۳٫تناسبات فیگور به حالت تکیه بر یک پا
۴٫تناسبات اندامی به حالت نیم رخ
۵٫تناسبات فیگور در حالت ۳⁄۴

تناسبات اندامی

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

به طور کلی پذیرفته شده است که شکل انسان با سر و به طور خاص با ارتفاع سر اندازه گیری می شود.

یک فرد متوسط ​​معمولاً ۷٫۵ تا ۸ سر قد دارد، در حالی که مدل ها اغلب دارای نسبت های کشیده و ۹ تا ۱۲ سر هستند. گاهی اوقات، این می تواند به ۱۶ سر برسد. همه چیز به انتخاب سبک شما بستگی دارد!

نکته اصلی رعایت هماهنگی و تعادل حجم ها است. در بیشتر موارد، زمانی که یک فیگور را کشیده می‌کنید، به معنای کشش پاها، یعنی ساق پاها وران پاها است.

همچنین می توانید گردن را دراز کنید. اگر پاها را بلند کنید، بازوها نیز باید کمی بلندتر از طول استاندارد شوند، اما نیم تنه در نسبت انسان باقی می ماند.

گاهی اوقات بالاتنه عمدا کوتاه می شود. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که نیم تنه به همراه سر باید کوتاهتر از پاها باشد و استخوان ران پا باید کوتاهتر از ساق پا باشد.

نیم تنه بلند و پاهای کوتاه به ندرت خوب به نظر می رسند، مگر در سبک گروتسک، اما حتی در اینجا، شما باید هارمونی را حفظ کنید! در هر صورت، مهم است که آزمایش کنید و به دنبال سبکی باشید که برای شما جذاب باشد.

نقاشی به اندازه یادگیری زبان، غلتک زدن یا نواختن گیتار یک مهارت است.

همه می توانند نقاشی را یاد بگیرند! فقط باید بخواهد، اراده، پشتکار، پشتکار را نشان دهد – و همه چیز درست خواهد شد. کسی سعی می کند به تنهایی بر همه اسرار مسلط شود ، شخصی یک دوره آماده و اثبات شده را انتخاب می کند.
انتخاب با شماست، نکته اصلی این است که تسلیم نشوید.

۲٫فیگور روبرو نمای جفت پا

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

اکنون گام به گام چگونگی ساخت یک فیگور برای ۹ تا ۱۰ سر را بررسی خواهیم کرد.

مرحله ۱

قبل از شروع طراحی، مهم است که شکل را به درستی روی ورق قرار دهید. به این ترکیب یا چیدمان می گویند.

در این مورد، شما در حال یادگیری ساختن اشکال هستید، بنابراین از یک ترکیب ساده استفاده کنید، که در آن فاصله از پایین ورق کمی بیشتر از قسمت بالا باشد.

در این قسمت یک خط عمودی بکشید. این محور مرکزی است که شکل نسبت به آن ساخته خواهد شد.

مرحله ۲

محور مرکزی را به ۹ قسمت مساوی تقسیم کنید. ساده تر است که ابتدا آن را به ۳ قسمت مساوی تقسیم کنید و سپس هر قسمت حاصل را به ۳ قسمت دیگر تقسیم کنید.
بخش ها را از ۰ تا ۹ تا ۱۰ شماره گذاری کنید.

بخش ۰-۱ سر است (تخم مرغی را با لبه تیز به سمت پایین بکشید).

مرحله ۳

خط شانه برابر با ۱/۳ قسمت ۱-۲ است، اما از آنجایی که می توانید گردن را در تصویر درازتر کنید، می توان خط شانه را درست بالای وسط این قسمت مشخص کرد.

عرض شانه را با در نظر گرفتن بازوها تنظیم کنید (معمولاً عرض شانه برابر با ارتفاع ۱٫۵ سر است). بعد، عرض گردن را تنظیم کنید (همانطور که دوست دارید، اما نسبت ها باید هماهنگ باشند).

مرحله۴

خط شانه برابر با ۱/۳ قسمت ۱-۲ است، اما از آنجایی که می توانید گردن را در تصویر درازتر کنید، می توان خط شانه را درست بالای وسط این قسمت مشخص کرد.

عرض شانه را با در نظر گرفتن بازوها تنظیم کنید (معمولاً عرض شانه برابر با ارتفاع ۱٫۵ سر است). بعد، عرض گردن را تنظیم کنید (همانطور که دوست دارید، اما نسبت ها باید هماهنگ باشند).وسط قفسه سینه در علامت ۲ قرار دارد.

مرحله ۵

علامت ۳ خط کمر را نشان می دهد. پهنای کمر را تنظیم کنید. عرض کمر برابر با ارتفاع سر است، اما در یک تصویر مد، می توان آن را باریکتر کرد. علامت ۳ چین آرنج است.

دست ها ۲/۳ از بخش ۴-۵٫۷ را اشغال می کنند. علامت ۴ خط باسن است. وسط ران برابر با نیمی از بخش ۳-۴ است. عرض لگن را تنظیم کنید. نکته اصلی این است که عرض شانه ها، کمر و باسن باید با یکدیگر هماهنگ باشند. یکی از نقاط مشخص کننده پهنای باسن می تواند عرض شانه باشد.پارامترهای داده شده را با خطوط وصل کنید.

مرحله ۶

علامت ۶ خط زانو است. اگر می خواهید شکلی حاوی ۱۰ سر یا بیشتر بکشید، خط زانو به علامت ۶٫۵ تغییر می کند. مفصل زانو بزرگترین مفصل بدن است.

باسن، زانو و پاها را با خطوط قوسی به هم وصل کنید. از لگن تا زانو، ساق باریک می‌شود، اگر روی ۹ سر طراحی می‌کنید، انبساط ساق پا به علامت ۶٫۵ می‌رسد، یا اگر روی ۱۰ سر طراحی می‌کنید، به علامت ۷ می‌رسد.

مرحله ۷

پاها بخش ۸-۹ یا ۹-۱۰ و غیره را اشغال می کنند. پاها می توانند کمی کشیده باشند.

برای کشیدن سینه، مفاصل شرطی شانه را در داخل سینه بکشید که با خطوط عمودی به سمت کمر تقسیم می کنید. از این خطوط جدید، درست بالای علامت ۲، سریف ها را اضافه کنید – اینها زیر بغل خواهند بود. از زیر بغل، سینه را بکشید.

بعد، بازوها را بکشید. با دانستن پارامترهای اصلی بازو (بخش ۳ چین آرنج است، بخش ۳-۴ ساعد است، ۲⁄۳ قسمت ۴-۵ دست است)، خطوط آنها را ترسیم کنید.

۳٫تناسبات فیگور به حالت تکیه بر یک پا
(پویایی شناسی)

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

مرحله ۱

ساختن شکل را با یک طرح روی یک ورق شروع کنید.
قسمت را به ۹ تا ۱۰ قسمت مساوی تقسیم کنید و محور عمودی تقارن را که شکل را با آن می سازید رسم کنید.
بخش ۰-۱ سر است (تخم مرغی را با لبه تیز به سمت پایین بکشید).

مرحله ۲

هنگام ساختن فیگور با تکیه بر یک پا، باید در نظر داشته باشید که خطوط شانه و لگن در جهت مخالف هستند (خطوط شانه ها، سینه و چین های آرنج موازی هستند و خطوط کمر و لگن به صورت موازی هستند.

در جهت مخالف، همانطور که در نمودار نشان داده شده است). لگن از محور مرکزی دور می شود.

مرحله ۳

خط شانه برابر با ۱/۳ قسمت ۱-۲ است، اما از آنجایی که می توانید گردن را در تصویر درازتر کنید، می توان خط شانه را درست بالای وسط این قسمت مشخص کرد. عرض شانه را با در نظر گرفتن بازوها تنظیم کنید (معمولاً عرض شانه برابر با ارتفاع ۱٫۵ سر است). بعد، عرض گردن را تنظیم کنید (همانطور که دوست دارید، اما نسبت ها باید هماهنگ باشند).

محور دینامیک را بکشید (لبه محدب همیشه به سمت شانه نگاه می کند
بالا – نمودار را ببینید). محور دینامیک در واقع مرکز بدن ماست.

از آنجایی که لگن به طرفین جابجا شده است، بر این اساس، نیم تنه شکل قوسی به خود گرفته است. محل تلاقی محور دینامیک و خطوط سینه، کمر و باسن مرکز جدید بدن است. حالا عرض شانه ها، کمر و باسن را از این محور تنظیم کنید.

مرحله ۴

از محور دینامیک، عرض کمر را روی علامت ۳ قرار دهید. عرض کمر برابر با ارتفاع سر است، اما می توانید آن را باریکتر کنید.
از محور دینامیک، عرض لگن را تنظیم کنید و پارامترهای آماده را با خطوط صاف وصل کنید.

برای اینکه فیگور ما ثابت باشد، پای پای تکیه گاه را به محور مرکزی منتقل کنید و مفصل ران و مچ پا را با یک مورب به هم وصل کنید. نتیجه لبه پای حمایت کننده است. مفصل زانو در بخش ۶-۶٫۵ قرار دارد و روی مورب قرار می گیرد. در مرحله بعد به ساق فرم بدهید. همین تکنیک هنگام ساختن یک فیگور پیاده روی کار می کند.

مرحله ۵

برای کشیدن یک پای خم شده در زانو، ابتدا جهت پا را تنظیم کنید.

برای انجام این کار، یک خط مستقیم مایل از لگن بکشید. در مرحله بعد به دنبال موقعیت زانو روی این خط باشید. برای انجام این کار، فاصله لبه باسن تا زانو را روی پای نگهدارنده اندازه گیری کنید و قسمت حاصل را روی خط مستقیم شیب دار از باسن پای دوم قرار دهید. زانو را بکشید. فاصله زانو تا مفصل مچ پا را روی پای نگهدارنده اندازه بگیرید و از زانوی پای خم شده همان فاصله را تعیین کنید تا مچ پا در سطح قطعه ۸ باشد. ساق را بکشید. در عین حال، به خاطر داشته باشید که ساق در نیمرخ همیشه از ساق پا بازتر است.

مرحله ۶

اگر می خواهید پایی را کنار بگذارید، خط زانوها و مفاصل مچ پا موازی با خط لگن خواهد بود (نمودار را ببینید).

در مورد فیگور راه رفتن، خط زانو نیز موازی با خط لگن خواهد بود، اما قسمت پایین پای “راه رفتن” به حالت انقباض در می آید و کوتاهتر از قسمت پایین پای حمایت کننده است. خود ساق پا شکل قوسی محدب تری به خود می گیرد و انگشت پا کشیده تر می شود. اطمینان حاصل کنید که فاصله بین مفاصل زانو زیاد نباشد و هیچ احساسی مبنی بر “پال زدن” وجود نداشته باشد.

شکل در نمایه
ساختن شکل را با یک طرح روی یک ورق شروع کنید.
قسمت را به ۹ تا ۱۰ قسمت مساوی تقسیم کنید و محور عمودی تقارن را که شکل را با آن می سازید رسم کنید.
بخش ۰-۱ سر است. در حالی که می توانید سر و صورت را در یک مستطیل قرار دهید، سر در نیمرخ در یک مربع قرار می گیرد. یک مربع با وسط روی محور مرکزی بکشید. سر را در این مربع قرار دهید (نمودار ساخت را ببینید).

مرحله ۷

علامت ۳ خط کمر را نشان می دهد. علامت ۳٫۵ وسط لگن است. این خط را برای خود علامت بزنید و در علامت ۴، ۱ خط ران را نشان دهید.

حالا بیایید شروع به کشیدن قسمت جلوی بدن کنیم. روی خط کمر به سمتی که قسمت جلوی شکل قرار می گیرد، قسمتی معادل نصف سر علامت بزنید و یک نقطه بگذارید. در علامت ۶ یا ۶٫۵ (بسته به اینکه شکل را روی چند سر می کشید)، یک نقطه روی محور مرکزی قرار دهید. پاها در بخش ۸-۹ قرار دارند. در علامت ۸، یک نقطه در محور مرکزی قرار دهید. این نقطه ای است که مفصل مچ پا را در آن قرار می دهید. بعد، همه نقاط را به آرامی وصل کنید. با شروع از گردن، یک خط روان که نقطه را در کمر به هم وصل می کند بکشید، به آرامی به سمت زانو، نقطه علامت ۶ حرکت کنید، و زانو را با نقطه مفصل مچ پا وصل کنید، کمی فراتر از محور مرکزی بروید (نمودار را ببینید. ).

پا را در نیمرخ بکشید.
وسط سینه در علامت ۲ قرار دارد. سینه را در جلو بکشید. در پشت، در علامت ۲، قسمتی را به اندازه نصف سر فرو کنید و یک نقطه قرار دهید
در علامت ۳ در محور مرکزی، یک نقطه و در علامت ۳٫۵ (وسط ران) یک قطعه به اندازه نصف سر فرو رفته و یک نقطه قرار دهید.

مرحله ۸

از سر، کمی دورتر از محور مرکزی شروع کنید، نقاط به دست آمده را به آرامی با یک خط وصل کنید. (نمودار را ببینید).
در علامت ۶، یک مفصل زانو مشروط را به شکل بیضی بکشید و سطح پشت پا را بکشید.

در علامت ۶٫۵-۷، ساق پا منبسط شده و به سمت مفصل مچ پا باریک می شود.

بعد، پای دوم را بکشید. باید در نظر داشت که شکل در حالت است و پای دوم کمی کمتر قابل مشاهده است. بنابراین، مفصل زانو را نه در وسط علامت ۶، بلکه کمی بالاتر بکشید. همین اتفاق در مورد مفصل مچ پا نیز می افتد – آن را بالای علامت ۸ بکشید. پای دوم را بکشید.

۳٫تناسبات اندامی به حالت نیم رخ

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

مرحله ۱

ساختن شکل را با یک طرح روی یک ورق شروع کنید.
قسمت را به ۹ تا ۱۰ قسمت مساوی تقسیم کنید و محور عمودی تقارن را که شکل را با آن می سازید رسم کنید.
بخش ۰-۱ سر است (تخم مرغی را با لبه تیز به سمت پایین بکشید).
هنگام ساختن فیگور با تکیه بر یک پا، باید در نظر داشته باشید که خطوط شانه و لگن در جهت مخالف هستند (خطوط شانه ها، سینه و چین های آرنج موازی هستند و خطوط کمر و لگن به صورت موازی هستند.

در جهت مخالف، همانطور که در نمودار نشان داده شده است). لگن از محور مرکزی دور می شود.

مرحله ۲

خط شانه برابر با ۱/۳ قسمت ۱-۲ است، اما از آنجایی که می توانید گردن را در تصویر درازتر کنید، می توان خط شانه را درست بالای وسط این قسمت مشخص کرد.

عرض شانه را با در نظر گرفتن بازوها تنظیم کنید (معمولاً عرض شانه برابر با ارتفاع ۱٫۵ سر است). بعد، عرض گردن را تنظیم کنید (همانطور که دوست دارید، اما نسبت ها باید هماهنگ باشند).

محور دینامیک را بکشید (لبه محدب همیشه به سمت شانه نگاه می کند
بالا – نمودار را ببینید). محور دینامیک در واقع مرکز بدن ماست.

از آنجایی که لگن به طرفین جابجا شده است، بر این اساس، نیم تنه شکل قوسی به خود گرفته است. محل تلاقی محور دینامیک و خطوط سینه، کمر و باسن مرکز جدید بدن است. حالا عرض شانه ها، کمر و باسن را از این محور تنظیم کنید.

مرحله ۳

از محور دینامیک، عرض کمر را روی علامت ۳ قرار دهید. عرض کمر برابر با ارتفاع سر است، اما می توانید آن را باریکتر کنید.

از محور دینامیک، عرض کمر را روی علامت ۳ قرار دهید. عرض کمر برابر با ارتفاع سر است، اما می توانید آن را باریکتر کنید.
از محور دینامیک، عرض لگن را تنظیم کنید و پارامترهای آماده را با خطوط صاف وصل کنید.

برای اینکه فیگور ما ثابت باشد، پای پای تکیه گاه را به محور مرکزی منتقل کنید و مفصل ران و مچ پا را با یک مورب به هم وصل کنید. نتیجه لبه پای حمایت کننده است. مفصل زانو در بخش ۶-۶٫۵ قرار دارد و روی مورب قرار می گیرد. در مرحله بعد به ساق فرم بدهید.

همین تکنیک هنگام ساختن یک فیگور پیاده روی کار می کند.

مرحله۴

برای کشیدن یک پای خم شده در زانو، ابتدا جهت پا را تنظیم کنید. برای انجام این کار، یک خط مستقیم مایل از لگن بکشید. در مرحله بعد به دنبال موقعیت زانو روی این خط باشید. برای انجام این کار، فاصله لبه باسن تا زانو را روی پای نگهدارنده اندازه گیری کنید و قسمت حاصل را روی خط مستقیم شیب دار از باسن پای دوم قرار دهید. زانو را بکشید.

فاصله زانو تا مفصل مچ پا را روی پای نگهدارنده اندازه بگیرید و از زانوی پای خم شده همان فاصله را تعیین کنید تا مچ پا در سطح قطعه ۸ باشد. ساق را بکشید. در عین حال، به خاطر داشته باشید که ساق در نیمرخ همیشه از ساق پا بازتر است.

مرحله ۵

اگر می خواهید پایی را کنار بگذارید، خط زانوها و مفاصل مچ پا موازی با خط لگن خواهد بود (نمودار را ببینید).
در مورد فیگور راه رفتن، خط زانو نیز موازی با خط لگن خواهد بود، اما قسمت پایین پای “راه رفتن” به حالت انقباض در می آید و کوتاهتر از قسمت پایین پای حمایت کننده است.

خود ساق پا شکل قوسی محدب تری به خود می گیرد و انگشت پا کشیده تر می شود.

اطمینان حاصل کنید که فاصله بین مفاصل زانو زیاد نباشد و هیچ احساسی مبنی بر “پال زدن” وجود نداشته باشد.

۵٫تناسبات فیگور در حالت ۳⁄۴

چگونه طراحی اندام انجام دهیم؟

قبل از ترسیم این ژست، توجه داشته باشید که فیگور در پرسپکتیو است و برخی از قسمت‌های بدن دچار انقباض می‌شوند و باریک‌تر یا کوتاه‌تر از بقیه به نظر می‌رسند. برای مثال، شانه‌ای که از نظر بصری به پرسپکتیو می‌رود نسبت به شانه‌ای که به ما نگاه می‌کند باریک‌تر به نظر می‌رسد و این در تمام اعضای بدن اتفاق می‌افتد. هیچ فرمولی برای ساختن چنین ژست‌هایی وجود ندارد، زیرا شکل می‌تواند در زوایای مختلف باشد – از یک انقباض جزئی، تقریباً رو به رو، تا در نیمرخ!

هنگام ترسیم این ژست، توجه به ماهیت و شکل پذیری بدن و مقایسه ابعاد مهم است.

اگر اصول ساخت ژست های ساده را بدانید، دیگر به تصویر کشیدن ۳⁄۴ آنها چندان دشوار نخواهد بود. اما زوایای بدنه بسیار پیچیده تری برای طراحی وجود دارد! بنابراین کشیدن چنین فیگورهایی از طبیعت یا از روی عکس بسیار مهم است تا چشم به زوایای مختلف عادت کند.اگر عکس شما چاپ شده یا روی تبلت طراحی می‌کنید، می‌توانید خطوط اصلی شکل را روی خود مرجع بکشید، بنابراین راحت‌تر می‌توانید با حرکات بدن و ساخت آن مستقیماً روی برگه خود مقابله کنید.

همچنین، هنگام ساخت چنین فیگورهایی، محور دینامیک یا مرکز بدن بسیار مهم است، زیرا خمیدگی تنه می تواند متفاوت باشد و محور دینامیک نه تنها مرکز، بلکه راهنمای حرکت بدن است.